Category Archives: કવિતા

ન વાગોળો આમ અતિતને, દુખ સિવાય કંઈ ન મળે ત્યાં ન ફરક પડે કોઈ આજે,  થાય ખોટો સંતાપ અને ઘુટન ! અતિત હતુ દુખી કે સુખમય, ખાલી કરવો એનો બળાપો અતિત તો એક સમણુ,આંખ ખુલે ત્યાં અલોપ ખોટો ભ્રમ અતિત … Continue reading →

કરી પ્રીતડી એવી રે  કાન્હા,પલમાં પમરાવી            ગોપીઓને લીધી રે લલચાવી આંખડી એવી રે તારી કાન્હા,પલમાં પલકાવી             ગોપીઓને છોળે રે છલકાવી રીતડી એવી રે તારી કાન્હા,પલમાં ભરમાવી            ગોપીઓને સોણે રે શરમાવી કરી વાતડી એવી રે કાન્હા,પલમાં સમજાવી         … Continue reading →

રહ્યાં નથી આવૃક્ષને ડાળીએ પાંદડાં એને તો પાનખરની બીક શુ સતાવે પંખીડાનેવાયરા અહિ કરતાં વિશ્રામ ભીના અષાઢી મેહુલા ભીજવતા જાય કહેવાય લાકડુ પણ ઝાડ હજી જીવતુ પંખીના માળાની નથી કોઈ એકસળી એને તો વીજળીની બીક શુ સતાવે ડાળીઓ ઝીલે ના … Continue reading →

બગીચાની થઈ છે દશા એવી જીવનમાં ખૂશ્બુ રહી નથી હવે ખીલતાં ગુલાબમાં આભાસ થાય છે ને અહેસાસ થતો નથી જીન્દગી થઈ એવી કે જાણે એક ખ્વાબ ! ફૂલો પામતા સઘળા જન ખૂશ્બુ લઈને કાંટા ચૂટીને જાઉ છુ હુ્તો  ફૂલછાબમાં મળી છે આખુશી … Continue reading →

(  May 13 — Mother’s day — Happy mother’s day ) A  human   body can bear only up to 45 del (unit) of pain.Do you know ? A human but at the same time of giving birth A woman feels up to 57 … Continue reading →

              ( ૧૩ મે -મધર્સ ડે ) જન્મ આપી, અર્પ્યુ અમૂલ્ય સુખી માનવ જીવન તે જનેતાના અનગણીત  ઉપકાર કદી ન ભુલાય એની મમતા થકી તો સોહે છે સઘળો આ  સંસાર હેત,મમત્વ એટલા! ગણિતે ગણ્યાથી નથી ગણાતા બાળપણમાં મીઠાં હાલરડાં ગાતી,મને સંભળાવતી હેતથી હસાવતી, … Continue reading →

ક્યારેક હળવુ ક્યારેક મળવુ ક્યારેક ઝળહળવુ હવે ક્યારેક ભીના ઘાસમાં પગલાંનુ  ટળવળવુ  હવે ક્યારેક આશા લઈ બેઠુ શબ્દોને માટે આ હૈયુ ક્યારેક લીલુ છમ  ઘાસ પાંગરે પત્થર જેમ હવે દુર પર્વત ટોચ પર ડોકાય સોનેરી સૂરજ કિરણ પહાડો પર પથરાયેલા … Continue reading →

સુખ તો એવુ લાગે જાણે ઝાકળ બિન્દુ કેમ રે કરી ઉકેલવી આ ઝાકળ વાણી આંખ ખોલુ તો તેજ કિરણ અજવાળા ને આંખ મિચુ તો કાળી અંધારી રાત ખુલવામાં-મિચવામાં આપણી જાગીર પળમાં વહેતાઝરણા જેવી રામકહાણી ટહુકો છલકે નભમાં એટલોતો કલરવ રસ્તાઉપર … Continue reading →

કાળી અંધારી રાતનો આ સન્નાટો ધરા ઉપર કોઈ દીવડા પ્રગટાવો કેટલી સ્તબ્ધતા છવાઈ ગઈ છે તમરાના સરવરાટને સાંભળુ છુ ઉઘવા નથી દેતો,સ્તબ્ધ સન્નાટો એ પણ એક ઉપકાર બની જાય કોઈ વેળાનો એ હળવો જાકારો અંધારી રાતમાં શોધુ પડછાયો ટમટમતા દિવડાવચ્ચે દિઠુ કોઈ … Continue reading →